Column Paul van Weezepoel in [email protected]: Gewoon terug naar één?

In de [email protected] die laatst verscheen, schreef Paul van Weezepoel deze interessante column. Reageren op deze column? Graag! Dat kan naar [email protected]. 

Al eens eerder hebben zorgverzekeraars een proefballonnetje opgelaten en de gedachte geopperd dat het misschien ook mogelijk zou kunnen zijn te werken met slechts één ZN-tarief, een flat rate dus. U weet dat al enige jaren ZN-categorieën 3 en 4 voor u en uw klanten het meest populair zijn gebleken; bij elkaar bijna tweederde van onze verkopen. Minder bekend is dat we in Nederland met elkaar in de eerste vijf maanden wel erg weinig categorie 1 toestellen verkopen, slechts 207 stuks. En categorie 2 scoort met bijna 2 duizend toestellen bijna net zo armzalig. Nietsbetekenende aantallen dus, zelfs minder dan 3 procent van het totaal. Het houdt in dat we in de praktijk nog maar 3 categorieën overhouden die qua aantallen ook nog steeds meer naar elkaar toe bewegen. Het totaal wordt verder ook nog eens verstoord door de fel bekritiseerde budgetafspraken welke door zorgverzekeraar CZ in contracten met audiciens worden afgedwongen. Zo bezien lijkt dan ook op het eerste gezicht overbodig om een complex stelsel van 5 categorieën met de bijbehorende administratieve belasting in stand te houden. Terug naar af met simpelweg één, maar dan wel marktconforme, vergoeding per vijf jaar? Ik zou er een warm voorstander van zijn.

Helaas is het in werkelijkheid toch iets complexer en dat heeft vooral te maken met ons nieuwe Hoorprotocol 2.0. Daarin zijn op hoofdlijnen de spelregels vastgelegd tussen het veld en de verzekeraars en is afgesproken dat deze laatsten de eerder vastgestelde ‘hoorherstelbehoefte’ zouden accepteren en geen verdere sturing meer gingen geven aan de uitkomsten van de verdeling in de praktijk tot nu toe. Eén tarief is volledig in strijd met het Hoorprotocol. En wanneer zorgverzekeraars al graag één prijs willen zien, dan heeft dat vast niet alleen te maken met de regeldruk, maar ook met de gedachte dat het Hoorprotocol 2.0 in financiële zin mogelijk toch lastig haalbaar is.

De introductie van het Hoorprotocol 2.0 kampt al met vertraging en een interne discussie in strijd met de kernwaarden van de gemaakte afspraken zal slechts een bijdrage leveren aan nóg meer verlies van tijd. Een flat rate lijkt mij alleen aanvaardbaar wanneer zorgverzekeraars garanties geven er niet tevens een bezuinigingsactie van te maken. En als je dat al wilt, neem dan onze sector én de slechthorende verzekerden serieus door óók meteen een einde te maken aan het verbod op bijbetalen voor een toestel met de allernieuwste techniek. Toestellen dus waar mensen zelfs nóg meer mee kunnen dan met een zorgverzekeringstoestel. Want een doorn in mijn oog blijft dat in 2018 nu alweer bijna 8 duizend mensen, die deze keuze maken, hun toestellen helemaal zelf hebben moeten financieren. Deze slechthorenden wordt bij voortduring onrecht aangedaan dat deze persoonlijke keuze het afpakken van hun rechtmatige zorgverzekeringsvergoeding tot gevolg had.