Misofonie is een recent ontdekte neurologische aandoening. Letterlijk betekent misofonie ‘haat van geluid’. Onschuldige geluiden wekken bij mensen met misofonie extreme walging of woede op.
Vaak zijn het mond- en keelgeluiden, zoals slikken, smakken, ademen en keelschrapen. Het brein van mensen met misofonie beschouwt de geluiden als een bedreiging en reageert met een vlucht- of vechtreactie, waarover men geen controle heeft. Voor mensen met deze aandoening is er nu de website www.verenigingmisofonie.nl.
Deze in 2014 opgerichte patiëntenvereniging zet zich in om de bekendheid van misofonie te vergroten. De website is hierin een belangrijke stap omdat er veel behoefte was aan een online informatiebron over misofonie.
De vereniging informeert zowel patiënten en hun naasten als personen die beroepsmatig met mensen met misofonie in contact kunnen komen, zoals huisartsen, psychiaters, psychologen, schoolartsen, maatschappelijk werkers, docenten en bedrijfsartsen.
Weinig bekend
Over het ontstaan van misofonie is nog weinig bekend. Het ontstaat meestal rond het 8e tot 12e levensjaar. Misofonie heeft grote impact op de levens van degenen die eraan lijden. Ouders van kinderen met misofonie hebben veel vragen over hoe om te gaan met de misofonie. Ook voor partners is het vaak moeilijk om te leven met iemand met misofonie.
Vanwege de hevige negatieve emoties die worden opgewekt, vermijden mensen met misofonie zoveel mogelijk de situaties waarin ze hun triggers horen. Sommigen gaan nooit naar de bioscoop of eten nooit met hun gezinsleden aan tafel. Naast de hevige gevoelens die worden opgewekt, hebben misofoniepatiënten ook te maken met continue spanning, angsten en schuldgevoelens.
bron: NVVS