Welbekende refereeravond en nieuwjaarsborrel biedt hoopvolle toekomst

Dinsdagavond 8 januari was de welbekende Refereeravond en Nieuwjaarsborrel in het Leids Universitair Medisch Centrum. Met cochleaire implantaten (CI) als hoofdonderwerp van de Refereeravond, werd het een avond vol wetenschappelijke inhoud met ruimte voor een lach.

Na het welkomstwoord van Jan de Laat, waarin 14 januari 2020 alvast werd aangehaald als de datum voor volgend jaar, werd een zestal wetenschappers aan het woord gelaten die ieder uit eigen specialisatie sprak over de huidige situatie en de toekomst van cochleaire implantatie.

Monique de Jong trapte af met haar promotieonderzoek over nieuwe spraakcoderingsstrategieën. Het doel van haar onderzoek was om meer specifieke stimulatie te bereiken, waardoor de patiënt meer spraak- en geluidskwaliteit ontvangt. Door niet enkel met één maar met drie elektroden te werken, zou de stimulatie beter te sturen zijn. De crux is dat hierdoor veel energieverbruik ‘verloren’ gaat. Door de zogenoemde ‘current focussing’ te verlagen kan dit verholpen worden, maar helaas zorgde dit niet voor significante verbetering van de hoorkwaliteit. Interessant is het zeker dat door multipolair te focussen de stimulatie te sturen is.

Dick Biesheuvel nam de zaal vervolgens mee met een CI-operatie. Hier werd het belang en het gebruik van de impedantie (de weerstand die elektrische stroom ondervindt) uitgelegd. Door te weten wat de maximale impedantie is, gebruik je niet te veel of te weinig stroom. Dit bleek eerder op de avond bij Monique de Jong bijvoorbeeld van belang. Ook liet Dick Biesheuvel zien hoe je kunt testen of de electrode array dubbelgevouwen zit of niet. Op deze manier is een CI-operatie in de toekomst nog succesvoller!

Annerie van der Jagt en Michael Siebrecht legden het belang van binnenoorafbeeldingen uit. Waar Michael Siebrecht vertelde hoe een 3D-model uit verschillende 2D-afbeeldingen voortkomt en hoe dit de chirurg kan helpen, vertelde Annerie van der Jagt hoe variabel de morfologische variatie van het binnenoor is en waarom dat van belang is. Een CI-operatie met 3D-modellering zorgt voor een betere (en soms diepere) insertie zonder knik of vouw. Ook dit biedt hoop voor de toekomst.

Omdat de standaardzorg in Nederland een CI betreft, onderzocht Christiaan Stronks de combinatie van een CI met een hoortoestel, het zogenoemde bimodaal horen. ‘Normaal horenden’ luisteren makkelijker in fluctuerende ruis (gebabbel), omdat zij gebruik maken van korte stiltes. De combinatie van CI met hoortoestel bleek vooral bevorderlijk als er fluctuerende (babbel-)ruis aanwezig was en minder als er stationair of chimaera ruis aanwezig was.

Tot slot gaf Heike Locher ons iets mee voor 2019. Er is namelijk veel gaande in de wetenschap wat betreft stamcellen en het zogenoemde CRISPR/Cas9. Zo is het mogelijk om beschadigde cellen te herstellen. Momenteel is men in de wetenschap bezig om stamcellen te kweken die pluripotent zijn en dus voor veel doeleinden gebruikt kunnen worden, waaronder het kweken van een middenoor. Hierdoor is het bijvoorbeeld mogelijk om ziekten na te bootsen en medicijnen te testen. Zoals in het nieuws te lezen was, zijn er door dit soort onderzoeken mogelijkheden om de voedselproductie te verhogen, hondenziektes te genezen en zelfs baby’s te ‘kweken’ zonder hiv-potentie, al moet de data van dit laatste onderzoek nog vrijgegeven worden. Met een filosofische noot werd er afgesloten: Willen we dit als maatschappij wel? En zo ja, tegen welke kosten en lasten?

Met een slotwoord van Jan de Laat en een luid applaus voor de sprekers, werd de Refereeravond afgesloten. Onder het genot van een drankje werd er nog veel nagepraat en -gefilosofeerd over de besproken onderwerpen. Twee dingen zijn zeker: de onderzoeken bieden hoop voor de toekomst en 14 januari 2020 staat in de agenda van vele aanwezigen.

Bekijk de sfeerbeelden